یوزپلنگانی که با من دویده اند! نوشته ی بیژن نجدی
بیژن نجدی شعر را به نثر می نویسد. او یک معلم ریاضی سختگیر بود.. نیمی از سنگها، صخره ها، کوهستان را گذاشته ام، با دره هایش، پیاله های شیر، به خاطر پسرم. نیم دیگر کوهستان، وقف باران است.. دریای آبی و آرام را، با فانوس روشن دریایی، می بخشم…