سعادت آباد سروده ی سید احمد حسینی
چیست؟
مجموعه شعر «سعادتآباد» اثری از سید احمد حسینی است. غزلهایی با موضوعهای اجتماعی و عاشقانه که ضمن وفاداری به سبک سنتی شعر، ابتکارهای جالبی در فرم و محتوا دارند.
چرا کتاب صوتیاش را گوش کنم؟
- اگر به غزل معاصر علاقمندید
- اگر به ترکیب مضمونهای عاشقانه و اجتماعی علاقه دارید،
کتاب صوتی «سعادتآباد» برای شما جذاب خواهدبود.
- صدای احمد حسینی، صدایی محکم و گیراست. محکمیِ صدایی مردانه که از جامعه میگوید و گیرایی مردی که عاشقانه با معشوقش سخن میگوید.
- موسیقیهایی که برای هر شعر انتخاب شدهاند، به قرار گرفتن در فضای شعر کمک میکنند.
ماجرایش چیست؟
سعادتآباد، مجموعهی اشعار (غزل-متنها) سید احمد حسینی است. شاعر جوانی که در شعرهایش شور جوانی، خشم اجتماعی و حس عاشقی با هم درمیآمیزند و حاصلش شعرهای خاصی است که گرچه در آنها وزن و قافیه رعایت میشوند اما با سبک سنتی شعر متفاوتاند. در «سعادتآباد» ۱۰ شعر از او را (در قالب ۱۰ فصل کوتاه ۳ تا ۴ دقیقهای و یک فصل فهرست) که از کتابهای «چسبی به نام زخم» و «ساراییسم» انتخاب شدهاند، گوش میدهیم. اشعار این مجموعه عبارتند از:
- زخمهای تنم سیاه شدند
- سارا نبودی چشم گریان را ببینی
- چه بگویم؟ سخنی نیست میان من و تو
- دریا تنش را، آسمان پیراهنش را
- از پای مردهها هم شلوار میکشند
- بزم زمین و آسمان را جور کردند
- اردیبهشت بی تو برایم جهنم است
- سارا به خواستگار جدیدت سلام کن
- سالی که رفت، سال غم و درد و آه بود
- بعد از تو باغ دل به خدا گل نمیدهد
- فهرست صوتی ده فصل
بخشی از کتاب
شعرهای این مجموعه را نمیتوان از هم تفکیک کرد؛ یعنی مخاطب، مضمون و فرم شعرها در هم تنیده است. با هم دو تکه شعر او را (اولی با مضمون عاشقانه و دومی با مضمون اجتماعی) میخوانیم. این نوع تقطیع را خود حسینی در وبلاگش (چسبی به نام زخم غزل متن) انجام داده است.
«در جهانی که عشق
ممنوع است
عاشقت میشوم…
خودآزاری ست
عشق
یک نامهی سیاه شدهست
تا شده توی جیب شلوارت»
« چاهک
بوگرفتهی نفتی!
شهرمن!
پایتخت بدبختی
چند
قرن سیاه بیدار است
پشت خمیازههای کشدارش»
شاعرش کیست؟
سید احمد حسینی (متولد ۱۳۶۴) فعالیت جدی شاعری را از سال ۷۸ شروع کرد. برخی شعرهای او در جشنوارههای «عصر شعر موعود» و «شعر دانشجویی» برگزیده شدهاند. خودش را این گونه معرفی میکند: «من به شکل ویژهای مرحوم سید احمد حسینی هستم. شما را نمیدانم». اکثر شعرهایش را «غزلمتن» مینامد. کتابهای او عنوانهای عجیبی چون «چقدر قیافهی شما برایم آشنا نیست»، «خصوصن آبی» و «چهار بیست و یک» دارند. تا به حال ۱۹ اثر (۱۸ کتاب و آلبوم صوتی «سعادتآباد») از او منتشر شده است.
حاشیه هم دارد؟
- پریسا میثمی دربارهی «سعادتآباد» نوشته است: «اگر دو سه فایل صوتیش را گوش بدهی از آن به بعد هر کتابیاش را که باز میکنی انگار شعرها با صدای گرمش توی گوشت زمزمه میشوند.»
- چسبی به نام زخم را اولین بار «هنر رسانهی اردیبهشت» در سال ۸۹ چاپ کرد. فصل پنجم (۹۱)، آینور (۹۲) و نیماژ (۹۳) چاپهای بعدی این کتاب را انجام دادند. این کتاب اولین مجموعه شعر احمد حسینی بود.
- علی آبان دربارهی این مجموعه گفت: «به نظر من کسی پشت این غزلیات نشستهاست که در عین آرامش با خود در کلنجار است.»
- ساراییسم را اولین بار نشر «فصل پنجم» در سال ۹۰ چاپ کرد. نشر آینور در سال ۹۲ و نشر نیماژ در همان سال، دیگر ناشرانی بودند که این کتاب را چاپ کردند. برخی منتقدان سبک شعرهای این کتاب را «رئال، سوررئال و رئال جادویی» دانستهاند.
- با وجود تفاوتهای سبکی ساراییسم، علیرضا بهرامی، منتقد ادبی، دربارهی این کتاب میگوید: «من از سید احمد حسینی تشکر میکنم که با ژستهای متفاوت بودن، آزارمان نداد.»
- آرش شفاعی دربارهی این شاعر میگوید: «احمد حسینی نشان داده است حضورش در عرصهی شعر امروز ایران را باید جدی گرفت؛ حضوری حرفهای، اندیشیده و تمامعیار.»
- محمدرضا شالبافان، شاعر، هم دربارهی مفهوم «سارا» مینویسد: «این اسطوره نشاندهندهی اوج اندوهی است که در یک فرد رسوخ میکند.»
- بهروز آقاکندی هم مینویسد: «سید احمد حسینی در چسبی به نام زخم توانست مابین غزلسراها نامی برای خودش دستوپا کند و با ساراییم که به نظرم در نقطهی خوبی در غزل امروز ایستاده نشان داده قدرت این را دارد که روزی در صف مدعیان این عرصه بایستد.»
کتاب صوتی سعادت آباد را می توانید از سایت نوار دانلود کنید.