خواهران برونته

خواهران برونته، شارلوت، امیلی و آن، سه دختر از یک خانواده ی هشت نفره ی انگلیسی بودند. دختران یک کشیش فقیر به نام پاتریک برونته که همیشه عصبانی بود و خانه اش محیطی پر التهاب برای این سه خواهر ِ نویسنده بود. نویسنده هایی معروف که به ترتیب و با فاصله های دو سال به دنیا آمده بودند. مادر آن ها پس از به دنیا آوردن ِ آن، خانواده را با یک پسر و شش دختر تنها گذاشت و مرد. بنابراین کشیش دیگر آن آدم سابق نبود و با سخت گیری هایش به بچه ها و سخت گیری آن ها را مسئول اداره ی خانه کرد. دو دختر بزرگ تر خانواده به علت مبتلا به بیماری سل که ناشی از کمبود غذا و کثیفی بود، مردند. با توجه به رفتار پدر، خشونت، فقر و کمبود محبت مادر، دختران تخیل را برای رهایی از آشفتگی های موجود انتخاب کردند. روزها در دشت و علفزارها می نشستند و با هم خیالبافی می کردند. بعدها همین بازی و رویاپردازی شان ایده ی اولیه ی بسیاری از داستان هایشان شد. خواهرها با وجود تمام مشکلات، از حداقل امکانات زندگی شان استفاده کردند و بیشترین بهره  را بردند. از همان تخیلاتشان قصه هایی معروف به “افسانه های انگریا” را نوشتند. و پس از مدتی که اوضاع مالی و رفتاری پدر عرصه را بر امیلی و شارلوت تنگ کرد آن ها تصمیم گرفتند کار کنند و زندگی مستقلی داشته باشند. آن ها تصمیم گرفتند مدرسه ای تاسیس کنند اما پس از مدتی به علت استقبال کم و دردسرهای موجود آن را رها کردند و به شاعری پرداختند. دیوان شعری با اسامی مستعار چاپ کردند که استقبال نشد. پس شروع به نوشتن کردند و در سال های آخر زندگی شان رمان های جداگانه ای خلق کردند.

شارلوت داستان “استاد” را نوشته بود اما ناشر آن را پس فرستاد. “بلندی های بادگیر” امیلی نیزآن روزها نادیده گرفته شد و بعدها متوجه این شدند که با چه شاهکاری رو به رو هستند و پس از آن این کتاب در فهرست بهترین رمان های انگلیسی قرار گرفت. رمان بعدی شارلوت “جین ایر” بود که آن هم پس از مرگش منتشر شد که بعد از شکست کتاب اول، موفقیت چشمگیری برای شارلوت رقم زد. این کتاب در چاپ اول با اسم مستعار “کورر بل” به چاپ رسید. شهرت کتاب خواهر بزرگ‌تر، کتاب “اگنس گری” ِ آنبرونته را تحت الشعاع قرار داد. “آن” یک رمان دیگر منتشر کرد و ۲ سال بعد در ۲۹ سالگی از دنیا رفت. یک سال قبل از او امیلی ۳۰ ساله از دنیا رفته بود و با مرگ تنها برادرشان، شارلوت، تنها شد. او بعد از این سال‌ها تا پایان عمر یعنی ۳۹ سالگی، رمان نوشت و کار کرد. شارلوت سال ۱۸۵۴ بالأخره تن به ازدواج داد و همسر معاون پدرش شد اما درست یک سال بعد از ازدواجش سل گرفت و از دنیا رفت تا تراژدی زنجیره ناکامی‌های برونته‌ها تکمیل شود.

آن فرزند کوچکتر خانواده صاحب دو رمان به نام های “اگنس گری” و “مستاجر عمارت و ایلدفل” و تعدادی شعر است. اگنش گری هم زمان با رمان “جین ایر” نوشته ی شارلوت چاپ شد، به همین خاطر فروشش لطمه ی زیادی خورد. سبک نوشته های آن با خواهران دیگر کمی فرق دارد، گرچه های قهرمانان هر سه آدم هایی شبیه به خودشان و خانواده ی برونته هستند. طنزپردازی هایش در داستان باعث تفاوت نوشته هایش از بقیه است. آن در بین خواهرانش کمتر عمر کرد، کمتر از بقیه اجازه ی خروج از خانه و ملاقات آدم ها را داشت. او در ۲۹ سالگی بر اثر بیماری ذات الریه مرد.

“بلندی های بادگیر” تنها داستانی است که امیلی برونته آن را نوشت که یک داستان رمانتیک واقعی ست. داستان ِ آدم هایی است که امیلی هرگز آن ها را ندید و توصیف تجربه های عاطفی است که او هیچ وقت آن ها را تجربه نکرد؛ عشق و نفرت.

“جین ایر” رمان شارلوت برونته، داستانی است که تمام منتقدان معتقدند که قابل تطبیق با زندگی خود شارلوت است. این رمان تاکیدی بر همه ی رنج هایی است که او و خواهرانش کشیده بودند. هنگام انتشار اين اثر شارلوت به خواهر خود‌ اميلي نوشت “به خلاف تصور تو و بسياري از نويسندگان ديگر جهان، من با اين اثر می‌خواهم ثابت كنم كه قهرمان كتاب لازم نيست دختری فتان و آشوبگر و همه‌پسند باشد و باز هم می‌خواهم به تو بگويم كه با يك اثر می‌توان در جهان شهرت جاودانی كسب كرد”. همان‌گونه كه شارلوت پيش‌بينی كرده بود ، داستان جين اير ناگهان موجی از احساسات در سراسر انگلستان به وجود آورد و انگلستان عهد ويكتوريا را تسخير كرد. شارلوت رمان های دیگری نیز به نام های “ویلت”، “پروفسور” و “شرلی” دارد. کتاب “شرلی” نوعی انتقاد اجتماعی به جامعه است. او مشکلات جامعه ی کارگری انگلستان را بیان می کند به طوری که مارکس این اثر را ستایش می کند و آن را آینه ی تمام نمای وضعیت کارگری در انگلستان می داند به طوری که شاید هیچ گاه خود شارلوت متوجه این موضوع نشده باشد.

بعدها کاترین فرانک کتابی با عنوان “جان آزاده” را نوشت. این کتاب روایت زندگی امیلی برونته است، شرح زندگی امیلی از تولد او آغاز نمی شود بلکه مربوط به وقایعی است که از بیست و سه سالگی امیلی آغاز می شود. زمانی که او به همراه خواهرانش پس از شکست و ناامیدی و افسردگی های پی در پی در خانه ی پدری اش زندگی ساده ای دارد. در این زمان شارلوت خواهر بزرگ تر امیلی، دفتر اشعار او را به صورت اتفاقی پیدا می کند و پنهانی آن را مطالعه می کند. شارلوت به این نتیجه می رسد که برای نجات از وضعیت ناراحت کننده ای که بر آن ها حاکم است، اشعار خود و خواهر کوچکترشان، آن را در کنار اشعار امیلی به چاپ برساند. پس از رضایت امیلی و بحث و گفتگو، خواهران برونته به این نتیجه می رسند که اشعارشان را با نام مستعار در کتابی با عنوان کارر، الیس و اکتون بل چاپ کنند. اما از هزار نسخه ی چاپی کتاب تنها دو نسخه به فروش می رود و آن ها بار دیگر با شکست مواجه می شوند.

نام کتاب جان آزاده برگرفته از یکی از اشعار امیلی است. امیلی نسبت به خواهران دیگرش گوشه نشینی و انزوا را انتخاب کرد. او مبتلا به بی اشتهایی عصبی بود؛ یک حالت روانی که ناشی از نداشتن کنترل بر روند زندگی شخصی است یعنی گرسنگی کشیدن. واکنشی در مقابل اتفاقات ناخوشایندی که امیلی را عصبی، ناراحت و منزوی تر از همیشه می کرد. هر گاه جریان زند‌‌گی بر خلاف میل امیلی پیش می‌رفت، او از تنها سلاح خود‌‌ که غذا نخورد‌‌ن و گرسنگی بود‌‌ استفاد‌‌ه می‌کرد‌‌.

خواهران برونته برادری نیز به نام برانول داشتند که در نوجوانی بسیار کتاب خوانده بود و با گوشه و کنار دنیا آشنا بود. اما درست وقتی که خواهران برونته به او و آینده ای که ممکن بود برای آن ها بسازد امیدوار بودند، او درگیر قمار شد و به خوردن بیش از حد الکل رو آورد. پس از مدتی شارلوت او را طرد کرد اما امیلی حس دلسوزی بیشتری به او داشت. برانول نیز در جوانی درحالی که معتاد بود به دلیل بیماری سل مرد.

کتاب صوتی بلندی های بادگیر را از سایت نوار دانلود کنید.

کتاب صوتی جین ایر را از سایت نوار دانلود کنید.

کتاب صوتی اگنس گری را از سایت نوار دانلود کنید.

کتاب صوتی ویلت را  از سایت نوار دانلود کنید.