عشق یعنی مراقبت باشم.. سروده ی مسعود جعفری

“عشق یعنی مراقبت باشم” عنوان نخستین مجموعه غزل مسعود جعفری است که  از سوی نشر نیماژ، روی پیشخوان کتابفروشی ها قرار گرفته است. جعفری اگرچه در غزلسرایی سابقه قابل توجهی دارد، اما سخت‌گیری‌اش در چاپ کتاب موجب شده است که کمی دیرتر از حد معمول مجموعه شعرهایش را در دسترس دوستداران غزلهایش قرار دهد. جعفری به جوهره غزل که تغزل است آشناست و پیچ و خـــم عاشقانه سرایی را بهتر از کف دستش می شناسد.

گاهی بپرس حال غریبانگیم را

تَنگ غروب و قصه ی دیوانگیم را

احساس بی تو پر زدن در پیاده رو

در شهر ِ آشنای تو بیگانگیم را

وقتی که دید دست تو در دست دیگری ست!

معنای پوچ حرمت مردانگیم را..

حس تَرَک  تَرَک شدن سقف خانه ام

احساس بی ستونی و ویرانگیم را..

تصویر تلخ تخت و اتاقم بدون تو

آغوش خالی و غم بی شانگیم را..

احساس گیجی ِ چمدانی که می کشد

بر دوش خسته، غربت و بی خانگیم را..

حس سقوط جوجه ی احساسم از درخت!

آوار برف و حسرت بی لانگیم را..

ایوان خانه ای که در آن جا گذاشتم

گلدان و شمعدانی و پروانگیم را..

لِی لِی کُنان و کودکی و کوچه های تنگ

لیلای سال های دبستانگیم را..!

حالا به ابر روی سرم فکر می کنم!

شاید ببارد او غم دیوانگیم را..

***

الهی که نگاهت تر نباشه
گُلای زندگیت پرپر نباشه
نشسته برف پیری روی موهات
الهی هیچ کس مادر نباشه..

(عشق یعنی مراقبت باشم / اولین مجموعه ی شعر مسعود جعفری)

صهحه ی اینستاگرام این شاعر را می توانید دنبال کنید:

www.instagram.com/masoudejafari