خرده ریز خاطرهها سروده حافظ موسوی
خاطراتی که با باد می‌آیند..
خرده ریز خاطرهها مجموعه‌ای است از اشعار حافظ موسوی که در پنج بخش روایت می‌شوند؛ عاشقانه‌ها، گاهی وقت‌ها، سطرهای پنهانی، شعرهای خاورمیانه و یادداشتهای مانکوزو. حافظ موسوی خود روایتگر این مجموعه است و آرمان نوروزی وظیفه انتخاب موسیقی را به عهده داشته است.
در این روزهای زمستانی و کمی دلگیر اگر با خرده ریز خاطرهها همراه شوید، حافظ موسوی شما را با خود در بخش ابتدایی، به دنیایی عاشقانه خواهد برد که با صدایی گیرا از بادی که در موهایِ معشوقی گرفتار است میگوید؛
“زندگی همیشه که اینجور پیچ و تاب نخواهد داشت،
بد نیست گاهی هم دستی به موهایت بکشی،
بایستی کنار پنجره و با درخت و باغچه صحبت کنی،
پنهان نمی‌کنم که پیشتر از این سطرها دوستت دارم را می‌خواستم بنویسم،
حالا کمی صبر کن…”
بخش اول شامل هفت شعر است که همگی مضمونی عاشقانه دارند؛ «این سطرها»، «از این راه‌ها»، «عید که آمد»، «سیب»، «از ستاره‌ها»، «با نام تو» و «صندلی».
اما در بخش دوم شاعر از دغدغه‌های شاعرا‌نه‌ش میگوید؛ از مرگ ناگهانی، از درک هستی و از خاطراتی دور اما نزدیک که همگی در افکارش جولان می‌دهند. این بخش شامل پنچ شعر به نام‌های «گاهی وقت‌ها»، «توفان به پا مکن»، «هی کن»، «حیاط خانه‌ی پدری» و «مسافران» است. حافظ موسوی در شعر توفان به پا مکن از مرگ ناگهانی نازنین نظام شهیدی (از شاعران برجسته بعد از فروغ فرخزاد) میگوید و با سبک و سیاقِ شاعرانه با وی خداحافظی می‌کند؛
“اما تو معاصرِ بادها بودی،
بازی تمام شد،
ما درختانیم و این سلطنتِ باد است…”
شعرهای بخش سوم این کتاب صوتی از دو کتاب «زن، تاریکی، کلمات» و «سطرهای پنهانی» روایت می‌شوند. شعرهای این مجموعه غالباً تجربیات شاعر در زندگی و اتفاقاتِ مهمِ معاصر را بازگو می‌کند؛
“در سطرهای بعدی این شعر کودکی بر پله‌های سیمانی ظهور می‌کند،
دویدن خرگوش‌ها را به خاطر می‌آورد، پروازِ کوتاه کبک‌‌ها،
باد را به خاطر می‌آورد و رنگ به رنگی زیتون‌زاران را؛ سبز سربی نقره‌ای، سبز سربی نقره‌ای،
ماشین را همین کنار‌ه‌ی جنگل نگه دار،
هوای بعد از باران خوردن دارد،
کودک هنوز ظهور نکرده است…”
اما بخش چهارم، «خاورمیانه»؛ همانطور که از اسمش پیداست شامل اشعاری‌ست که همگی چهره‌‌ی جنگ‌زده و نا آرامِ این نقطه جغرافیایی در آسیا را روایت می‌کنند؛
“اینجا خاورمیانه است؛ سرزمین صلح‌های موقت، بین جنگ‌های پیاپی
سرزمین خلیفه‌ها، امپراتوران، شاهزادگان، حرمسراها
و مردمی که نمی‌دانند برای اعدام یک دیکتاتور باید بخندند یا گریه کنند…
اینجا، خاورمیانه است
و این لکنته که از میان خون ما می‌گذرد
تاریخ است…”
در حالیکه در بخش پنجم، شاعر در قالب یادداشتهای آنتونیو مانکوزو به همسرش لیزا، ما را به سفری در تاریخ به زمان ساسانیان و به شهر تیسفون می‌برد و از زندگی و مردمان آن روزگار میگوید؛
“هوای اینجا بسیار عالی‌ست
از جوی‌ها آب‌های پاک روان است
پارسیان شیک پوش و خوش گذرانند…”
درباره راوی:
حافظ موسوی متولد ۱۳۳۳ در رودبار است و سال‌هاست که آهسته و پیوسته شعر میگوید. او عضو کانون نویسندگان ایران است و فعالیت ادبی و مطبوعاتی خویش را در دهه ۶۰ با نوشتن در روزنامه‌هایی همچون؛ اعتماد، گردون، تکاپو و… آغاز کرد. از مهم‌ترین مجموعه اشعار چاپ شده‌ی او می‌توان به «دستی به شیشه‌های مه گرفته‌ی دنیا»، «زن، تاریکی، کلمات»، «سطرهای پنهانی» و «خرده ریز خاطرهها و شعرهای خاورمیانه» اشاره کرد. همچنین از او کتاب «پانوشت‌‌ها» در نقد و بررسی آثار نیما یوشیج به چاپ رسیده است.
کتاب صوتی خرده ریز خاطره ها نوشته ی حافظ موسوی را می توانید از سایت نوار دانلود کنید.